De Antwerp 10 Miles, een heerlijke golf van hardlopen door de mooiste stad van de wereld, terwijl je je naam hoort scanderen door onbekenden. Bijna de hele loop lang had ik kippenvel, en niet omdat het maar 13° C was! Een jaar geleden vond ik de 6,8 km “Short Run” van de 10 Miles nog een stap te ver voor me, ik was maar net begonnen met lopen en rondjes van 4 km per keer waren meer dan voldoende!
Een jaar later heb ik de 10 Miles uitgelopen. Mijn doel was om binnen de 2 uur binnen te komen en met een officiële tijd van 1:58:20 is dat zeer zeker gelukt!
Pre Start!
Ik begeef me op tijd naar het bedrijvendorp om daar nog een groepsfoto te maken met de “Antwerp Running Crew”. Daarna gauw de rugzak afgeven bij de bagagedrop en verder genieten van de sfeer! Ik krijg te horen dat ik me zal vertoeven in Wave 4. De mensen van de crew geven me de kans om mee te lopen met Wave 2 maar omdat ik al afgesproken had met supporters om pas om 14:45 uur aan mijn 10 Miles te beginnen bedank ik vriendelijk!
Race Time
Het initiële plan is om negative splits te lopen. Traag starten en opbouwen in het tweede deel van de race. Ik start gezwind met 6:40 min/km en 6:44 min/km. Na ongeveer 2 km staan mijn eerste supporters klaar, inclusief spandoek/kartonnenbord. In de regen zoef ik voorbij, ik heb maar net genoeg tijd om te zwaaien en een eerste drankje mee te pikken bij de eerste bevoorrading. Daar draait de route links de bocht in, de oprit van de snelweg op.
Tijdens de eerste helling van het parcours zakt mijn tempo ietswat. Ik trek goed bij met mijn armen en let tegelijkertijd op de gladde witte lijnen op het wegdek! Ook mijn voeten worden langzaamaan nat. In de nu nog grote groep draven de snellere lopers mij voorbij en voel ik de druppels tegen mijn benen spetten. In de Kennedytunnel creëren de hardlopers zelf sfeer door met hun handen te klappen! Het is heerlijk om de energie te voelen!
Wanneer we uit de Kennedytunnel komen slaan we rechts de afrit op richting justitiepaleis. Hier staat me terug een klim naar boven op te wachten. Rechts staat een groepje een kleine rave te houden. De eerste, échte sfeer op rechteroever is gezet!, nu ben ik klaar om door de Bolivartunnel recht de stad in te rennen! Het publiek is ondanks het weer in grote getale aanwezig. Ik hoor regelmatig mijn naam gescandeerd worden en ik kan je vertellen, dat voelt echt goed! Wanneer we uit de tunnel komen maken we een 180° bocht richting het justitiepaleis waar de DJ pumping music draait. Hieropvolgend maken we nog een bocht om zo richting Lambermontplaats te lopen. We zijn hier bij bevoorrading 2 en bijna aan km 7. So far so good! 49 minuten onderweg, sneller dan de 7:30 min/km die ik in gedachten had.
Ik zie links en rechts bekende maar ook minder bekende gezichten mijn naam schreeuwen. Hier en daar geef ik een high five aan wat jonge supporters. Bijna halfweg bij de Sportoase Cheerszone zie ik mijn collega Wim. Om het moment niet te laten voorbijgaan maak ik een 2m detour voor hem ook een high five van jewelste te bezorgen. We draven door en bereiken bijna de kaaien. Bij Café Ernst staan er nog mensen die me niet vreemd zijn. Dat is mijn volgende Focal Point! Lopen langs de kaaien blijft geweldig, al ben ik vooral gefocust op het herkennen van bekende gezichten in plaats van het uitzicht!
Halverwege de Voetgangerstunnel neem ik een appelsienpartje aan. Directe energie, ideaal ter voorbereiding van de Konijnepijp die straks nog onvermijdelijk komen zal! Ik maak nog enkele laatste zwaaibewegingen naar bekende gezichten ter hoogte van Café Ernst om dan rechts de Suikerrui op te draaien. Hier lopen we voorbij het gerenoveerde stadhuis. Dit is voor mezelf ook het teken om mijn dadels te eten waarvan de suikers op dit moment meer dan welkom zijn. De nauwe straatjes en gladde kasseien zorgen er voor dat ik toch wat voorzichtiger loop. Er hangt veel sfeer langs deze straatjes alsook langs de Stadswaag. Er bevindt zich veel volk op dit stuk van het verkeer. Via de Venusstraat en de Paardemarkt komen we op het Hessenplein terecht. Dit was wel dé plaats om te komen kijken, hier passeren we namelijk 3 keer op enkele minuten tijd.
Net voor kilometer 11 is er een nieuwe bevoorrading. Ik graai wat isotone drank mee en giet het gelijk binnen, wat doet dat deugd. Hierna draaien we op richting het Mas, wat blijft dat toch een manifiek gebouw, leuk dat de organisatie dit in het parcours heeft geweven. Na een ommetje langs de jachthaven maken we ons klaar om de beruchte Konijnenpijp aan te pakken. Het is rustig lopen in de tunnel en al zeker doordat er wat geprofiteerd kan worden van de zwaartekracht. In de tunnel is het gevoelig warmer maar het geklap van de supporters werkt aanstekelijk genoeg om het tijdelijk te negeren! Beneden aangekomen start de lange klim. Ik zie nog geen licht aan het einde van de tunnel maar bijt desondanks door. Vrij vlot kan ik me een tempo aanmeten dat ietswat tussen joggen en wandelen ligt. Trekken op de armen, kleine passen, gecontroleerde ademhaling. Hoewel de klim vrijwel oneindig lang lijkt te duren ga ik toch nog vrij goed naar boven. Het is toch wel een echte kuitenbijter (laat dat nu gelukkig ook wel mijn best ontwikkelde spieren zijn). Uit de tunnel gekomen bevinden we ons terug in de regen. Ik zie nog een bekend gezicht maar probeer vooral mijn focus te houden op de aankomende bocht om daarna de laatste 2 kilometer in te gaan! 3 bochten later zie ik het verlossende bord FINISH staan! 1:58:22 is mijn officiële tijd, een kleine 2 minuten sneller dan mijn doel! Heerlijk om over die finish te lopen…!
Als je mij begin 2022 zou gezegd hebben dat ik de 10 Miles zou uitlopen, mét plezier, had ik je voor gek verklaard. Het voorbije jaar ben ik het lopen enorm gaan apprecieren, ideaal om de fysiek en gezondheid te verbeteren en tegelijkertijd ideaal om mijn hoofd leeg te maken. Die ‘runners high’ bestaat wel degelijk!
Next up zijn enkele halve marathons in September en Oktober (Linker Oevert en Antwerpen stad).
Nog een dikke merci aan alle supporters voor de aanmoediging, spandoeken, foto’s…
Love you all!
